zondag 15 mei 2016

Boekverslag "Monte Carlo"



                                                                                                                             Carin Kramer V5B                                                                                                                                                15-05-2016

1.      Mijn mening

“Monte Carlo” is een relatief kort boek waarin niet veel verteld wordt. Het begin van het boek is zeer spannend en de lezer wordt dan ook nieuwsgierig naar wat komen gaat. Het viel mij als lezer echter tegen hoe spannend en verrassend de uitkomst was. Mijn verwachtingen lager hoger dan hoe het boek werkelijk was. Doordat Peter Terrin erg hamerde op het ongeluk en de “tweede” ontmoeting van de hoofdpersoon, Jack Preston, en Deedee, verwachtte ik als lezer ook dat die ontmoeting er zou komen. Dit zou het verhaal veel interessanter maken, maar ook langer. De schrijfstijl van de schrijver leest echter wel prettig, waardoor het boek snel doorleest. Het boek was verdeeld in drie delen, wat een goed overzicht gaf en de lezer alle belangrijke gebeurtenissen goed op een rijtje had staan. “Het vuur dat nog geen vuur is”, een citaat uit het boek, zorgt echter voor veel vragen bij de lezer. Hierdoor wordt de lezer zeer nieuwsgierig en dit is dan ook erg goed bedacht door de schrijver. Al met al zou ik als lezer “Monte Carlo” niet aanraden aan andere lezers, aangezien het verhaal naar mijn mening niet mooi en goed wordt afgesloten.

2.      Samenvatting

Monte Carlo
Hoofdfiguur is de 35-jarige Engelse automonteur Jack Preston. We volgen hem vanaf de Grand Prix Formule I van Monaco in mei 1968. In het eerste deel, 'Monte Carlo', werkt hij voor het Britse team Lotus. Het is de dag van de grand prix in Monaco en de wereld kijkt toe: niet alleen de prins van Monaco  en zijn vrouw Grace Kelly zijn aanwezig, ook de wereldberoemde Amerikaanse filmster Deedee zal straks haar  opwachting maken. Voor de start van de wedstrijd komt zij het asfalt op, waar Preston haar redt wanneer gelekte autovloeistof in brand vliegt. Hij beschermt haar met zijn lichaam, waardoor hij zelf in de hens komt te staan en zwaar gewond wordt afgevoerd. Zij komt ongeschonden uit de bijna-catastrofe. Preston daarentegen verbrandt zijn rug, billen en nek. Er is een vrouw op de tribune die met een camera net één foto heeft gemaakt van dat moment.

Aldstead
Schadelijker voor Preston  echter is de afwikkeling van de gebeurtenis: niemand heeft waardering voor zijn heldendaad, Deedee's lijfwacht krijgt de eer toegeschreven haar gered te hebben. Preston is niemand: zijn acties niet betekenisvol, zijn gezicht niet bekend. De media vermelden zijn naam niet.  Hij keert terug naar zijn woonplaats Aldstead in Engeland en vervolgt, zo goed en zo kwaad als mogelijk, zijn oude leven. Aanvankelijk zien de dorpsbewoners hem als een held, maar er is één man , een seizoenarbeider, die heel sceptisch is. Verder hoort Jack helemaal niets van Preston. Er is wel een bijzonderheid: zijn vrouw Maureen wordt opgewonden van zijn littekens en ze beleven dagelijks een menig plezierig seksueel hoogtepunt. Er lijkt een kentering te komen als Deedee in een talkshow bij Kingsley komt, maar het hele café, de Zwarte Zwaan, wacht vergeefs op een excuus of dankwoord van Deedee. Ze vertelt alleen dat ze in de serie de Wrekers gaat meespelen. Die wordt vanaf dat moment goed bekeken door Jack, die er speciaal een kleurentelevisie voor koopt. Hij heeft wilde fantasieën beroemd te worden en voor Ferrari te kunnen werken, maar hij krijgt een ontslagbrief van Lotus. Hij denkt echter nog steeds met Deedee in contact te kunnen komen. Hij vindt dat hij recht heeft op een soort beloning. In het dorp heeft hij alleen erkenning van de niet zo slimme Ronny.
Monte Carlo
Het is ongeveer een jaar later wanneer Deedee door een noodlottig auto-ongeluk om  het leven komt. Niemand weet de exacte oorzaak. Preston gelooft sterk in een soort goddelijk evenwicht: elke mens krijgt evenveel als hem toekomt. Maar de beloning waarop hij hoopt, komt niet, wel wordt Deedee gestraft voor haar ondankbaarheid. Er wordt een minuut stilte gehouden voor de volgende Grand Prix.
Op de dag in juli dat de eerste mens op de maan landt, gaat Jack met zijn mooie Lotus Cortina rijden met de simpele Ronny. Hij vraagt hem of hij tot twintig kan tellen in een dodelijke bocht waarbij jack zijn handen losmaakt van het stuur. Normaal kan dat maar zes seconden.
Het is een open einde, maar het is heel waarschijnlijk dat Jack om het leven komt (zoals zijn grote idool Deedee) Ronny meldt zich zoals gewoonlijk bij de invalide vrouw die altijd zijn ravenzwarte haren kamt.

3.      Argumentatieopdracht

Een goede daad doen, maar er bijna geen erkenning voor krijgen. Zelf voor de rest van het leven rondlopen met fysieke maar ook mentale littekens. Een mens kan zeer sterk zijn, maar ieder mens heeft zijn of haar breekpunt.
Monte Carlo, een gedeelte van Monaco, is een prachtige plek om een boek te beginnen. Jack Preston, de hoofdrolspeler van het boek, is er aan het werk en verricht een heldendaad waar hij later nooit een schouderklopje voor krijgt. Peter Terrin, een wonderbaarlijke schrijver, opent zijn boek alsof hij tijd genoeg heeft. Hij schetst een zeer duidelijk en uitgebreid beeld over de Grand Prix Formule I in Monte Carlo, waarbij hij elk personage die een rol zal spelen in het boek aan de lezer voorstelt. De lezer, voelt, ruikt, ziet, hoort en proeft bijna alle aspecten die in het boek benoemd worden. Hierdoor gaat de lezer informatie opslaan die wel, of niet nodig zijn voor de rest van het boek.
Peter Terrin heeft “Monte Carlo” verdeeld in drie delen. Het moment van de heldendaad, het wachten op erkenning en het accepteren van het krijgen van géén erkenning. Door deze teleurstelling voor de hoofdpersoon, krijgt de lezer medelijden met hem. De lezer is nieuwsgierig naar wat komen gaat in het leven van de hoofdpersoon. Gaat hij Deedee ontmoeten? Of toch niet?, dit is de gedachte die meerdere keren door het hoofd van de lezer dwaalt. Doordat Peter Terrin het boek in drie delen heeft verdeeld kan de lezer zich goed bewust zijn waar het verhaal zich plaats vindt. De lezer kan door de duidelijke tijdsvolgorde goed plaatsen of er iets wel, of toch niet zal gebeuren. De ene lezer ervaart dit als fijn, de andere lezer kan dit echter té duidelijk vinden waardoor het boek deels saai wordt.
“Het vuur dat nog geen vuur is”, een veelvoorkomend citaat uit “Monte Carlo”. De lezer gaat zich afvragen, “welk vuur?”. Hier komt de lezer echter snel genoeg achter. Peter Terrin laat dit citaat vaker terug  komen, zodat de lezer wordt herinnerd aan de extreme situatie die de hoofdpersoon doormaakte. Ook heeft dit citaat meerdere betekenissen. De schrijver heeft het citaat ten eerste gebruikt aangezien de hoofdpersoon door vuur is getekend voor het leven, dit kwam door het ongeluk met een wonderschone vrouw. Ten tweede komt in het einde van het boek die wonderschone vrouw, Deedee,  om door vuur. De schrijver laat “Het vuur dat nog geen vuur is” een zeer grote rol spelen in zowel het begin, als het einde van het boek.

Monte Carlo, Peter Terrin. Een wonderbaarlijk boek die uitgebreid, maar ook weer kort, een verhaal vertelt die vele littekens achterlaat.