Carin Kramer V5B
Mijn mening
Om te beginnen, vind ik “Kathy’s dochter” een zeer bijzonder
boek. Dit ligt met name aan het meeslepende maar ook ietwat ingewikkelde
verhaal. Het verhaal bestaat uit vijf grote hoofdstukken. Het begint met een
hoofdstuk genaamd “1 oktober 1962”, de dag dat Tim, de hoofdrolspeler, het
uitmaakt met zijn vlam Kathy. Dit is een erg kort hoofdstuk waarin er veel
vragen bij de lezer opkomen en de lezer ook liet interesseren in het boek. Zo
wilde ik als lezer erg snel het volgende hoofdstuk lezen. Vervolgens komen er
nog 3 andere hoofdstukken waarvan er één een verhaal vertelde over de
verhouding tussen Tim en Kathy’s dochter, Laura. Dit is in principe waar het
hele verhaal over gaat. Tim vertelt Laura in dit hoofdstuk ook over de relatie
die hij had met Laura’s moeder. Zo komt de lezer steeds meer te weten hoe de
relatie tussen Tim en Kathy zat, maar ook hoe het gaat in het heden.
Uiteindelijk wordt de relatie tussen Tim en Laura ook verbroken en kan de
hoofdrolspeler eigenlijk spreken van twee gebroken harten. Door deze
wisselingen van verhalen wordt er veel verteld over verschillende tijden op een
interessante manier. Doordat er in het hele boek verteld wordt vanuit één
perspectief, wordt de lezer ook nieuwsgierig naar bijvoorbeeld Kathy’s
perspectief nadat de relatie tussen Tim en haar verbroken werd. Dit zorgt er
voor dat de lezer een eigen verhaal bedenkt in zijn/haar hoofd en zo het boek
op zijn/haar eigen manier vervuld. Dit is naar mijn mening erg interessant en
kan zeer gevarieerd opgevat worden. Alle variaties in dit boek maken het naar
mijn mening een aanrader voor ieder ander. Het is een interessant, meeslepend
boek wat zeker gelezen moet worden.
Samenvatting
De roman begint op 1 oktober 1962 met de eerste momenten na het uitmaken van de relatie met Kathy. Tim beseft nauwelijks wat hij gedaan heeft.
In het tweede deel maakt de verteller een sprong naar 4 november 1999. Hij ontvangt een e-mailtje van Laura Westerdijk, waarin ze melding maakt van de dood van haar moeder, Kathy. Ze vraagt Tim of hij haar kan vertellen over het verleden van haar moeder, met name over zijn relatie toen met haar. Kathy heeft haar ooit toevertrouwd dat Tim toen 'een stukje over haar verleden' heeft geschreven. Laura zou dat graag willen lezen.
De roman begint op 1 oktober 1962 met de eerste momenten na het uitmaken van de relatie met Kathy. Tim beseft nauwelijks wat hij gedaan heeft.
In het tweede deel maakt de verteller een sprong naar 4 november 1999. Hij ontvangt een e-mailtje van Laura Westerdijk, waarin ze melding maakt van de dood van haar moeder, Kathy. Ze vraagt Tim of hij haar kan vertellen over het verleden van haar moeder, met name over zijn relatie toen met haar. Kathy heeft haar ooit toevertrouwd dat Tim toen 'een stukje over haar verleden' heeft geschreven. Laura zou dat graag willen lezen.
Door de e-mail kan Tim aan niets anders meer denken dan aan de korte, hartstochtelijke relatie van 37 jaar geleden. Hij had er abrupt een eind aan gemaakt, 'Zomaar, om niets, omdat het niet steeds even mooi kon zijn als op het mooiste moment, een moord en een zelfmoord tegelijk' (p. 13). Inderdaad had hij over de relatie geschreven: zijn eerste boek, Belemmerd uitzicht.
Hij mailt haar terug dat hij inderdaad toen over haar moeder geschreven heeft en zal proberen het manuscript te vinden. In zijn bergruimte vindt hij behalve het boek ook de drie foto's die hij toentertijd van Kathy had gekregen; hij bestudeert ze nauwkeurig.
Hij mailt Laura bijna dagelijks. Hij bewerkt zijn boek over Kathy tot een e-mailfeuilleton met als titel Een liefde van je moeder in 1962 en stuurt haar steeds een deel. Hij kan nauwelijks nog aan iets anders denken dan aan vroeger, aan de 'volmaakte' seks die ze toen hadden, aan de 'misdaad' die hij beging toen hij het zomaar uitmaakte, aan de zelfoverschatting waar hij toen aan leed tegenover Kathy, die 'slechts' op de huishoudschool had gezeten. Kathy (Teuntje) was een buitenechtelijk kind. Het opgroeien als bastaardkind had Kathy haar leven lang dwarsgezeten. Toen ze veertien was, had ze al een relatie gehad, met Harm Westerdijk, een drie jaar oudere buurjongen. Nadat die relatie enkele keren was verbroken, waren ze definitief bij elkaar gekomen en getrouwd. Kathy was op haar zestiende zelfs al verloofd geweest, met Fons. Toen dat uit was, had ze een zelfmoordpoging gedaan.
De correspondentie tussen Tim en Laura neemt steeds intiemere vormen aan. Het komt tot een ontmoeting in Leiden en niet lang daarna in Utrecht. Behalve de rouw om zijn herinneringen aan Kathy voelt Tim de spanning van de uitdagende dochter, die veel op haar moeder lijkt. Hij merkt dat hij verliefd op haar is en laat zich tijdens de eerste ontmoeting ontvallen: 'God wat ben jij een mooie vrouw' (p. 44). Tijdens een van de volgende ontmoetingen loopt hij met Laura in Amsterdam dezelfde route als toen met Kathy en bezoekt hij oude plaatsen vol herinnering. Hij moet zich bedwingen om Laura in zijn armen te nemen op de plek waar hij toen Kathy zijn afscheidskus had gegeven.
Laura maakt het uit met Lex, met wie ze zeven jaar een relatie heeft gehad. Ze mailt Tim dat ze er helemaal van in de war is.
Op 30 december bezoekt Laura Tim. Het komt tot een hartstochtelijke vrijpartij en Laura blijft die nacht bij hem.
In het derde deel ('Het meisje met de prullenmand') blikt Tim terug op zijn relatie met Kathy. Hij was toen een verlegen werkstudent, die vage, romantische plannen had, het liefst maar wat lummelde in een schaakcafé en door zijn vader werd aangespoord nu eindelijk eens richting aan zijn leven te geven. In maart 1962 monsterde hij aan op een schip voor een wereldreis van drie jaar. Vier maanden later keerde hij echter al terug, omdat hij geen zin meer had. Hij had allerlei baantjes. In de fotozaak Linneman aan de Nassaukade in Amsterdam leerde hij in september Kathy kennen, op wie hij hartstochtelijk verliefd raakte. De liefde was wederzijds. Vrij impulsief maakte hij op 1 oktober een einde aan de relatie.
In deel IV ('Meneer Beest en mevrouw Beest') beschrijft hij zijn relatie met Laura, die in totaal 201 dagen duurde. Die verhouding stond vrijwel geheel in het teken van uit elkaar gaan. Het kon nu eenmaal niet. Ze genieten van het moment, denken zo min mogelijk aan de toekomst en de onmogelijkheid van hun liefde en tot Tims verwondering houdt de relatie, ondanks enkele dips, lang stand.
Met steeds langere tussenpozen schrijft hij voor Laura de delen van zijn e-mailverhaal over zijn relatie met Kathy, totdat hij het laatste, negende, deel voltooit: De executie . Op de 165ste dag van hun verhouding geeft hij Laura de honderd veertig A4'tjes in een mooie map. Hij is verdrietig, omdat hij vrij zeker weet dat dit het onvermijdelijke afscheid zal bespoedigen.
Eind juni gaan Laura en een vriendin naar Kreta en reist Tim naar Japan. In Tokio mailt hij haar zo vaak mogelijk. Uit haar reacties merkt hij dat het einde van hun relatie nabij is. Als hij op Schiphol aankomt en zij hem afhaalt, zegt ze inderdaad dat ze weggaat: ze is verliefd geworden op een ander. Nog één keer vrijen ze hartstochtelijk en maakt hij seksfoto's. De volgende morgen vertrekt ze. Beiden moeten vreselijk huilen.
In het laatste deel ('Welles') schrijft Tim deel tien van zijn boek Een liefde van je moeder in 1962 . Na zijn verklaring dat hij niet meer van haar (Kathy) houdt, volgt haar nuchtere reactie en de constatering dat ze nog vreselijk veel van elkaar houden. Beiden voelen zich opgelucht.
Argumentatieopdracht
Wanneer de liefde voor
een jonge vrouw, die nu overleden blijkt te zijn, extreem afzakt en 38 jaar
later weer opbloeit voor een jonge vrouw die háár dochter blijkt te zijn, is
het dan echte liefde?
Een vage zin, die het hele boek van Tim Krabbé verwoord. De
vraag die gesteld wordt, is een vraag die de hoofdrolspeler zichzelf in het
boek kan stellen.
Kathy’s dochter is
een prachtig boek van Tim Krabbé. Er zijn hoogtepunten maar ook dieptepunten,
wat kenmerken zijn van een goed boek. Hoogtepunten, zoals Tim zijn ontmoeting
met de moeder, Kathy, maar ook zijn ontmoeting met de dochter, Laura, waren erg interessante stukjes om te lezen in
het boek. Dieptepunten waren ook onderdeel van het verhaal, zoals twee keer
afscheid van Tim en zijn geliefden. Hoogtepunten en dieptepunten worden in het
boek goed als contrastwerking gebruikt.
In het boek wordt gespeeld met kenmerken van vroeger,
hierdoor kan de lezer weer terugdenken aan specifieke momenten. Een voorbeeld
hiervan is dat Kathy en Laura voor Kathy haar dood altijd een vinger naar
elkaar opstaken als groet maar ook als afscheid. Dit deed Laura later ook naar
Tim. “Ze liep langs het raam, zag mij, stak haar wijsvingertje naar me op zoals
ze het naar haar moeder op haar sterfbed had opgestoken, en verlichtte de
druilerige straat met een grote, stoute glimlach.” (pag. 66)
De schrijfstijl in dit boek is in principe erg normaal, wat
een zeer aantrekkelijke eigenschap is voor een ´normale´ lezer. Het leest erg
fijn en ook leest het makkelijk door. Dat is mede een reden dat het boek erg
meeslepend is. Nog een reden dat het boek erg meeslepend is, is doordat Tim
Krabbé op sommige onderwerpen heel diep ingaat en op andere onderwerpen juist
niet. Hierdoor kan de lezer goed zien wat wel of niet belangrijk is.
Het boek is in vijf grote hoofdstukken verdeeld, dit geeft
een goed overzicht van het boek. Hoofdstuk één heeft de titel ´1 oktober 1962´.
In dit hoofdstuk komen vooral vragen bij de lezer op doordat het heel
onduidelijk is wat voor verhaal er zich vooraf heeft afgespeeld. Hiermee wordt
de lezer erg gelokt om verder te gaan lezen. Hoofdstuk twee wordt ´Een
blauwgeruite paraplu´ genoemd. Het hoofdstuk speelt zich ruim 37 jaar later af.
Door deze sprong in de tijd krijgt het verhaal een compleet andere wending. Ook
komt de lezer steeds meer te weten over het begin van het verhaal. Door de
opkomende nieuwsgierigheid is er nog een reden voor de lezer om door te lezen.
Vervolgens wordt er in het volgende hoofdstuk, genaamd ´Het meisje met de
prullenmand´, gekeken naar de tijd rond 1 oktober 1962. Zo vallen voor de lezer
de laatste stukjes van vroeger in elkaar. Uiteindelijk volgen hoofdstuk 4,
´Meneer beest en mevrouw beest´, en hoofdstuk 5,´Welles´. Hoofdstuk 5 is de
laatste wending in het boek, wat erg interessant is voor de lezer.
Allemaal argumenten, allemaal kenmerken voor een prachtig
boek, dit is te concluderen uit de genoemde argumenten. Kathy´s dochter is een aanrader voor iedereen om te lezen. Een
normaal boek, met een goede inhoud dat mooi verwoord is.
Wanneer het echte
liefde is maakt leeftijd geen verschil.